Dinasti Xia (2100 SM - 1600 SM), Dinasti Pertama dalam Sejarah China
Dinasti Shang (1600 SM - 1100 SM)
Dinasti Qin (221 SM - 206 SM), Dinasti Feudal Pertama di China
Tiga Negeri (220 - 280), Dinasti Jin (265 - 420) dan Dinasti Selatan Utara (386 - 589)
Dinasti Sui (581 - 618) dan Dinasti Tang (618 - 907)
36 Taktik Peperangan pada Zaman Purba China
Taktik Pertama: Menyeberangi Laut melalui Penyamaran
Taktik Ke-2: Selamatkan Negeri Zhao dengan Mengepung Negeri Wei
Taktik Ke-3: Bunuh Orang dengan Pisau Pinjaman
Taktik Ke-4: Mengambil Kesempatan Sewaktu Musuh dalam Kepenatan
Taktik ke-5: Merampas Rumah Terbakar
Taktik ke-6: Berpura-pura Menyerang di Timur tetapi Sasarannya adalah di Barat
Taktik ke-7: Memulakan Sesuatu daripada Sifar
Taktik ke-8: Bergerak ke Depan dengan Laluan Rahsia
Taktik Ke-9: Melihat Kebakaran dari Seberang Sungai
Taktik Ke-10: Pisau Tersarung dalam Senyuman
Taktik Ke-11: Mengorbankan Perak untuk Mempertahankan Emas
Taktik Ke-12: Mencuri Kambing Sepintas Lalu
Taktik Ke-13: Kejutkan Ular dengan Memukul Rumput di Sekitarnya
Taktik ke-15: Menarik Harimau untuk Meninggalkan Sarangnya
Taktik Ke-16: Untuk Menangkap Sesuatu, Lepaskannya Dahulu
Taktik ke-17: Lemparkan Batu Bata untuk Mendapatkan Jed
Taktik Ke-18: Menangkap Ketua Dahulu untuk Menawan Semua Pengikutnya
Taktik Ke-19: Mengambil Keluar Kayu Api dari bawah Kuali
Taktik ke-20: Menangguk di Air Keruh
Taktik Ke-21: Lepaskan Kulit Serangga
Taktik Ke-22: Tutup Pintu untuk Menangkap Pencuri
Taktik ke-23: Berteman dengan Negara Jauh dan Menyerang Negara Tetangga
Taktik ke-24: Pinjam Laluan untuk Menyerang Guo
Taktik ke-25: Kasau dan Tiang Digantikan secara Sulit
Taktik ke-26: Tunjuk kepada Pokok Mulberi, Tetapi Bermaksud Mengutuk Pokok Lokus
Taktik ke-27: Berpura-pura Bodoh
Taktik ke-28: Alihkan Tangga ketika Musuh Berada di Atas
Taktik ke-30: Tamu Menjadi Tuan Rumah
Taktik ke-33: Biarkan Pengintip Musuh Semaikan Perbalahan di Khemah Sendiri
Sistem Kongres Rakyat merupakan sistem politik asas China, adalah cara pertubuhan kekuatan yang rakyat China menyertai pentadbiran dengan demokratik. Berbeza dengan perlimen di negara barat, Kongres Rakyat Kebangsaan China ditetapkan oleh Perlembagaan China sebagai badan yang mempunyai hak paling besar. Warganegara China yang berumur 18 tahun ke atas mempunyai hak melantik dan dilantik sebagai wakil rakyat. Di China, antara kongres rakyat pelbagai peringkat, wakil rakyat kampung dan pekan dilantik secara langsung, yang peringkat atasnya dilantik tidak langsung. Kongres Rakyat Kebangsaan China terdiri daripada wakil yang dilantik oleh pelbagai provinsi, wilayah autonomik, kota dipimpin langsung kerajaan pusat dan tentera. Tempoh perkhidmatan kongres rakyat pelbagai peringkat adalah 5 tahun, setiap tahun mengadakan sidang pleno sekali.
Dalam sidang tahunan kongres rakyat yang diadakan setiap tahun, wakil rakyat akan mendengar laporan kerja kerajaan dan laporan penting yang lain. Wakil rakyat membahas laporan tersebut serta membuat ketetapan. Dalam tempoh tidak bersidang, jawatankuasa tetap kongres rakyat akan melaksanakan kuasa yang diberi oleh kongres rakyat. Misalnya kuasa Jawatankuasa Tetap Kongres Rakyat Kebangsaan termasuk menjelaskan perlembagaan, mengawasi pelaksanaan perlembagaan, menggubal dan meminda undang-undang selain daripada undang-undang yang digubal oleh semua kongres rakyat, bertanggangjawab dan memaklumka kerja kepada Kongres Rakyat Kebangsaan dan lain-lain.
Kuasa Kongres Rakyat Kebangsaan China termasuk hak penggubalan undang-undang, hak pengawasan, hak membuat keputusan tentang perkara penting serta hak melantik dan memecat pegawai. Di China, menggubal rancangan pembangunan ekonomi kebangsaan dan sokial setempoh telah menjadi keputusan penting kerajaan China untuk memangkin pembangunan sosial China, akan tetapi rancangan tersebut cuma diluluskan oleh Kongres Rakyat Kebangsaan China barulah dapat berkuatkuasa. Undang-undang China mengaturkan, pemimpin utama China misalnya Presiden, Pengerusi Jawatankuasa Tetap Kongres Rakyat Kebangsaan akan dilantik oleh Kongres Rakyat Kebangsaan. Perdana Menteri dan pelbagai menteri juga akan dilantik oleh Kongres Rakyat Kebangsaan. Kongres Rakyat Kebangsaan boleh mengeluarkan cadangan perpecahan jawatan pemimpin negara termasuk Pengerusi Jawatankuasa Tetap Kongres Rakyat Kebangsaan, Presiden dan Perdana Menteri.